تسلیم فیروز

سرائیکی زبان دا ٻہوں وݙا شاعر ہے

نمونہ کلام

خالی اَکھ دے سُݨہپ

خالی اَکھ دے سُݨہپ کوں ݙیکھ تاں سہی

خالی اَکھ دے سُݨہپ ءِچ وَسدا ہے

ہِک منظر حیرت ناکی دا

ہِک وُسعت سَت اَسماناں دی

ہِک قِصہ درد حیاتی دا

خالی اَکھ دیاں پِـپلیاں ہیٹھ اُنگدن

کِھپ لاݨے گھور سوالاں دے

کُجھ دُھوڑ شِکیـتاں شِکویاں دی

کُجھ خاکے حال بے حالاں دے

خالی اَکھ دی تَس نئیں مُک سڳدی

کہیں دجلے نال فُرات دے نال

خالی اَکھ دی بُکھ نئیں مُک سڳدی

کہیں ݙات زکواۃ خیرات دے نال

خالی اَکھ کوں کیا تشبیہہ ݙیواں

کیہڑے ݙُکھ دا دسترخوان آکھاں

ہِک وَسّوں ڄیڑھی اُڄڑ ڳئی

اینکوں روھی تھل دامان آکھاں

نظم

دِلدار ڄو ہیں،

دِلدار ڄو ہیں، دِلداریاں کر 

چَھݨکار سُݨا کوئی اَںدر دی 

ہُٻــکار کِھنڈا، کوئی ساہواں دا

مَستی دِل دی دُنیا کوں ݙ ے

اِحساس ݙِوا کوئی چھاواں دا

مَن مَندر دے کہیں کَلَس اُتوں

کوئی پَرِیت دا تارا تَروڑ گِھنا

کہیں پریم نگر دے باغ وِچوں

کوئی پیار دا گجرا جوڑ گِھنا

کہیں رُوپ نگر دا راڄا بَݨب

کہیں تَتّی ریت تے،پُھوار وانگوں

کہیں ݙُکھڑے دِل دے ٻیٹ اُتے

دِلدار ڄو ہیں،وَس پیار وانگوں

حوالے