بلال محسن

بلال مُحسِن سرائیکی وسیب دا سُجاک سرائیکی شاعر ہے ۔

ڄم پل

٤ اگست ١٩٨٧ء کوں لودھراں وچ ڄمے۔

نمونہ کلام

غزل

آپ میں اپڑاں حال ونڈینداں بیٹھا راہنداں

جُھمر تاڑی نال مرینداں بیٹھا راہنداں

میڈی کوئ اہمیت ہوسی دنیا اُتے

ایویں خود خیال سُچینداں بیٹھا راہنداں

گودے دے میں گوڈے پھد کے ملدا کائنی

ایہو ہک کمال کرینداں بیٹھا راہندا

دھی تاں حالی پورہیے کر کے روٹی ڈیسی

گھر دے رشتے ٹال چھوڑینداں بیٹھا راہنداں

دُنیا داری کیا ہے محسؔن پتہ کائنی

میں تاں بُکھا مال چَرینداں بیٹھا راہنداں

بلال محسؔن

غزل

رُوح تھئے پیدل وسبے وچوں ٹُردا پِھردا آیاں

ہاں توں لتھے کیجھے کیجھے منظر ݙیدھا آیاں

میݙی مُونجھ دی بُکھ آ لتھی رُوح وی راضی تھی پئے

باجھری کھاندیاں چڑیاں دی میں جھار اُݙیندا آیاں

پل نی گزرے ولدے واپس ساہ نی نکلیا ولدا

مٹیاں دے گھپکارءن اُنویں میں وی جیندا آیاں

نہ کوئ کہیں جاہ دُکھدا دھوہاں نہ کوئ بڈھڑا ٹکریے

آپوں جاݨ تاں وسوں دے میں نالوں لنگھدا آیاں

بین دی بیشک چس چوائ اے میکوں ݙاݙے بشکو

ٹُر ڳئے چاچا نازو دُولی مُونجھا مُونجھا آیاں

میکوں میݙے من دیاں سسیاں جݙاں دُورو نظرین

جوڑ ٹھہیندا ریہاں پٹکا جُڑدا بݨدا آیاں

عشق عمر دی قید ءچ کائنی نہ کوئ ایندے قاعدے

پچھلے پاہرے محسؔن نُکریاں ٹوراں ٹُردا آیاں

بلال محسؔن

غزل

(سب دوستاں دی نظر)

پیئو وی بڈھڑا ماء ہے ٻڈھڑی

مرض اے لادوا ہے ٻڈھڑی

تئیں تئی مالک کیویں پُجسی

آسرے نال دعا ہے بڈھڑی

عُشر زکاتاں کٹھیاں کر کے

گھندی ونج دوا ہے ٻڈھڑی

نو نئیں تیݙے رلے راہندی

تیݙی کیا صلا ہے ٻُڈھڑی

رُکھی سُکھی کھا ویندی ہے

گھندی کیندا ساہ ہے ٻُڈھڑی

میں توں رُس کے رُو نہ اماں

کہڑی ݙس خطا ہے ٻڈھڑی

مردیں دم تئیں سُکدا کائنی

اُلفت دا دریا ہے ٻُڈھڑی

جیکوں یاد ورہݨا کائنی

او کیا جاݨے کیا ہے ٻُڈھڑی

بݨ کے مُفتی فتوے نہ لا

درس دی ابتدا ہے ٻڈھڑی

مالک راضی اُونہاں کیتے

رب دی خاص عطا ہے ٻُڈھڑی

ساری رات میں کھنگدا رہیاں

اُو وی بے پروا ہے ٻڈھڑی

ہتھ ٻدھ محسؔن عرضی میݙی

گوݙے نال ٻلھاہے ٻڈھڑی

بلال محسؔن

غزل :-

اج ضروری ہے کل ضروری ہے

جیونڑ جوگا عمل ضروری ہے

ونجاں نہ سالاں دے سال ندر ءچ

تیڈے کیتے تاں پل ضروری ہے

سجا توں سیرت اے ہے ضروری

نہ سُہنڑی صورت شکل ضروری ہے

عیب اے لوکاں دے عیب نہ گنڑ

عیب اپنڑا در اصل ضروری ہے

ضرورتاں وی ضروری ہودین

ضمیر لیکن اٹل ضروری ہے

توں چھوڑ اینکوں کتاب پڑھ کوئ

کیا میڈی محسن غزل ضروری ہے

بلال محسن

غزل

لاج بوچھنڑ دی نئے رکھیندا تاں نال میڈے مُکا کے ٹُر ونج

سوال سینگھیاں دے سر توں لہسن ڈوچار گالھیں الا کے ٹُر ونج

میں سیجهہ سِک دی سجا کے سانول جواب تیڈے دی منتظر ہاں

دل دی دنیا اُجاڑی ویندیں ولا وسیسیں ڈسا کے ٹُر ونج

سنگھار سارا بےکار میڈا رنگین ونگاں ڈیکھیساں کیکوں

پیساں باہیں میں کیندے گل ءچ اے ہار اپنڑاں توں پا کے ٹُر ونج

مونجھ تیڈی مُکا نہ چھوڑے معصوم دل دا احساس کر چا

راہواں تیڈیاں بھلیندی راہساں توں روندے دل کوں رہا کے ٹُر ونج

جوانی تانگ ءچ میں گال ڈیساں بڈھہیپے کولوں ہے خوف میکوں

جہان جیونڑ نہ ڈیسی جگ تے اے بار ہتھاں تے چا کے ٹُر ونج

بے چین دل کوں آ چین ویسی ہے عرض میڈی قبول کر چا

اے پیرے تیڈے کڈاھیں تاں ولسِن توں پیر محسن چُما کے ٹُر ونج

سئیں بلال محسن

ݙوہڑہ

ہاویں مقصد میݙی زندگی دا تیݙی تانگ جہان ءچ گھن آئی اے

ٻݨی سِک سئیں دی پہچاݨ میݙی تاثیر زبان ءچ گھن آئی اے

چھڑا سُݨ کے محسؔن ناں تیݙا دل ݙیکھ ایمان ءچ گِھن آئی اے

کر یار بہانہ شاعری دا تیݙی مُونجھ میدان ءچ گِھن آئی اے