بشیر ملتانی

17نومبر1994ء کوں جھوک ملتانوں شائع تھیوݨ شروع تھیا تاں ، کوئی ݙینہ ایجھا نہ ہا جݙاں وسیب دی ہر چُنڈ گُٹھ اِچوں لوک مِلݨ نہ آئے ہووِن۔ مبارخاں ݙیوݨ سانگے جتھاں لوک پرے پرے توں آندے ویندے ہَن اُتھاں کجھ ملتانی بھرا وی آوݨ ونڄݨ پئے ڳئے۔ انہاں وچ ہک بشیر ملتانی وی ہَن ۔  طمع لالچ کوئی کائنی صرف سرائیکی دی محبت اُنہاں کوں ’’جھوک‘‘ دے پھیرے لوائی رکھدی ہئی ۔ وقت ویلہا لنگھدا ریہا ، او ویلہا وی آیا جݙاں بشیر ملتانی اپݨی پہلی کتاب دا مسودہ چا تے آئے تے اَکھیونے ’’دِل وار ݙیواں‘‘ میں آکھیا جی سئیں! کیا آکھیوے؟ ملتانی سئیں وَلدی ݙتی ، اے میݙی کتاب دا ناں اے تے چھاپ ݙیو۔ میں دلنور نور پوری سئیں کوں عرض کیتی آئو سئیں ’’شاعری دی برادری‘‘ اِچ دِل وار ݙیوݨ آلے ہک ٻئے سنگتی دا وادھا تھی ڳے۔ خوش تھیوو تے کتاب وی چھاپ ݙیو ، دلنور صیب خوش وی تھئے تے کتاب وی چھپ ڳئی ۔ اے 2003ء دی گاٖلھ اے۔

اَحٖ ݙاہ سال بعد بشیر ملتانی ݙوجھی کتاب دا مسودہ چاآئن ، دلنور نور پوری صیب تاں تہاݙے اساݙے درمیان موجود کائنی ، میکوں بشیر ملتانی سئیں کتاب بارے لکھݨ دا حکم کیتے ، سچی گاٖلھ اے جو کتابیں تے تبصرہ لکھݨ ویلے دلنور صیب میݙی مدت کریندے ہَن تے میکوں شعر و شاعری دیاں خوبیاں ݙسیندے ہَن میں لکھدا ویندا ہم۔

سیاݨے آہدن ’’گُٖڑ کُھٹیں سواد اَمدے‘‘۔ سچی گاٖل اے ہُݨ ݙاڈھی اوکھ تھی ڳئی اے ’’خوشبو اپݨا تعارف آپ ہوندی اے، ہُݨ میں اکثرا ایہا گاٖل آکھ تے جان چھڑاوݨ دی کرینداں تے ایݙوں اوݙوں دیاں مار تے پنے کالے کر چھوڑینداں۔ ہُݨ وی ایویں سمجھو ،جیا سئیں! میں پیا آکھدا ہم جو بشیر ملتانی سئیں میکوں اے ݙس تے خوش کر ݙتے جو میݙا کلام عطاء اللہ عیسیٰ خیلوی توں گھن تے عارف خان بابر تئیں کوئی ایجھا گلوکار کائنی جئیں میݙا کلام نہ گاٖیا ہووے ، ایندے نال ریڈیو ٹیلیویژن تے سٹیج ماشاء اللہ ہر جاہ تے میں تے میݙا کلام ہوندوں ۔ ایں خوشی دے نال ٻی خوشی اے ہے جو انہاں ڈھیر سارے نویں شاعریں تے فنکاریں کوں فلم تے ریڈیو ٹی وی آلے پاسے متعارف کرائے ۔ اے ٻہوں وݙی خدمت ہے۔

ٻی گاٖل میں اے کرݨ چاہنداں جو بشیر دے نال ملتانی چھکدے ۔ ملتانی دے ناں تے میں سوچینداں تاں میکوں ٻہوں وݙی تندیر نظر آندی اے ، تے خوشی تھیندی اے جو صدیاں توں سرائیکی شاعر ایں لوظ کوں تے ملتان شاعراں کوں اپݨے ہاں نال لائی آندے ۔کجھ ناں ݙیکھو: بہاء الدین زکریا ملتانی ، حضرت شاہ شمس ملتانی ، حافظ جمال اللہ ملتانی ، علی حیدر ملتانی ، صابر ملتانی ، بہار ملتانی ، طالب ملتانی ، ݙتن ملتانی ، کمتر ملتانی ، عاشق ملتانی ، بسمل ملتانی ، شاغل ملتانی ، عاجز ملتانی ، گانمݨ ملتانی ، شاہ ولایت ملتانی ، دلجوش ملتانی ، عبرت ملتانی ، ناطق ملتانی ، نظام ملتانی ، صالح ملتانی ، خادم ملک ملتانی، عیسن شاہ ملتانی، فرحت ملتانی ، اُمید ملتانی ، حیات ملتانی ، ارشد ملتانی ۔اے تاں تھولے جہے ناں ہِن اَڄاں ٻئے سینکڑاں ہوسن۔ اے تاں صرف اُنہاں شاعریں دی گاٖل اے جنہاں دے ناں نال ملتانی دا لاحقہ لڳدے ۔ اینویں تاں ہزاراں تے لکھاں سرائیکی شاعر تھی گزرین تے اَحٖ وی شاکر شجاع آبادی تے رفعت عباس جہے عظیم شاعر ملتانی اِی ہِن۔

خیر! میں اے پیا عرض کریندا ہم جو ݙاہ سال بعد بشیر ملتانی آئن تاں گاٖل ٻی اے ، اَحٖ بشیر صرف ملتانی نی سرائیکستانی وی ہے ۔ اَحٖ ایندی بزم دا ناں ’’بزم سرائیکستان‘‘ ہے ۔ بشیر ملتانی دی کتاب وچ جتھاں حمد ، نعت ، گاٖوݨ ، کافی ، غزل ، نظم ، مسدس تے ݙوہڑے قطعے ہن اتھاںصوبہ سرائیکستان دی گاٖلھ وی ہے ۔ نظم سرائیکی صوبہ دا ہک شعر نال موکل گھنساں۔ اللہ ٻیلی

زمین ساݙی دیوار ساݙی

سرائیکی صوبہ پکار اساݙی

حوالہ

·        معروف سرائیکی دانشور سئیں ظہور دھریجہ دی کتاب سرائیکی قلم قبلیہ وچوں چوݨ