بشیر غمخوار

اصل ناں      بشیر احمد

تخلص         غمخوارؔ 

جمن          1951ء   

تعلیم          ایف اے ،سی ٹی

پیشہ           مدرس  

فون نمبر       03338591127

جاہ پتہ        موضع تونسہ شریف نذد انڈس ہائی وے،تونسہ شریف

بشیرغمخوار سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔اے سچ ہے جو تونسے دی دھرتی شعر و ادب دے حوالے نال بہوں زرخیز ہے۔تہوں ایکوں علم و ادب دے حوالے نال یونانِ صغیر آکھیا ویندے۔ایہا ای وجہ ہے جو تونسے نال تعلق رکھن آلے شعراء نے ملکی سطح تے اپنے آپ کوں منوائے۔سرائیکی شاعری اچ بشیر غمخوار دا اوہ نشابر ناں ہے جئیں تونسے دی تس تے اِتھوں دے معاشرتی مسائل تے محرومیاں کوں وڈے دھڑلّے نال پیش کیتے ۔تے اپنی مزاحمتی شاعری دے ذریعے ظالم جاگیر داراں تے روایتی وڈیریاں کوں ہک واری چونکا ڈتے ۔بشیر غمخوار غربت دی چکی وچ پسیجن آلے غریب طبقے دا صحیح معنے غمخوار ہے۔ مگر اوہ کہیں تمندا ر وڈیرے دی خوشامد نہیں کریندا ۔ بلکہ اوندا قلم ظالم جابر دے خلاف تے مظلوم دا حامی ہے غمخوار دی مزاحمتی شاعری پورے سرائیکی وسیب اچ مقبولِ عام ہے ۔جئیں مشاعرے وچ غمخوار نہ ہووے اوہ مشاعرہ ناکام سمجھا ویندے ۔کیوں جو عوامی مشاعریاں وچ غریب عوام دی جیڑھی ترجمانی غمخوار کریندے اوہ اونہی دا خاصہ ہے۔جیویں جو آپ دا ہک شعر ہے۔

زباناں خشک تھی ویندین الا کہیں دا نکلدا نئیں

جیڑھا مردے او پانی دا اشارا کر کرائیں ویندے

ڄم پل

یکم اکتوبر ١٩٥١ء کوں جھوک مبارک والی موجودہ نام عباس نگر ’’تونسہ، وچ ڄمے۔

استاد شاعر

آپ شاکر تونسوی دے شاگرد ہن

نمونہ کلام

نہ خِزاں ݙکھا نہ بہار ݙَس🍂🥀

ڄݙاں ترس آئی او ݙینہیوار ݙَس

میکوں سٹ کرائیں

جیکوں جُٹ بݨائی

اُوندی وصف ݙس

میݙی خار ݙس.💙

سائیں بشیر غمخوار

ݙوہڑہ

ݙر خلق دے سنگھ ایں بہیہ ڳئےکوئی حلق آواز دے قابل نہیں

شاہ ناز نفیس نزاکت دے کئیں نخرے ناز دے قابل نہیں

مونہہ منتاں کرن دا ݙا بھل ڳئے ہتھ عجز نیاز دے قابل نہیں

کوئی راز نہ ݙے غمخوار میکوں میݙا سینہ راز دے قابل نہیں

سئیں بشیرغمخوار

ݙوہڑہ

ایہ ٹھیک ہے ،او اَلـویندا نئیں

میکوں مِہنڑے ݙیوَنڑ شہر آڳۓ

ہر مِہنڑاں ہاں تـے ٹَھک لـڳدے

ہاں مـانـدا ءِ ، ہاں تـے بار آڳـۓ

مجبور جـو ہیـں مجبوری توں 

اوں بــے پـرواہ تــے پیـار آڳـۓ

غمخــوار! اڳَیـں اَلـویندا نئیں 

میکوں لوک آہدِن تیݙا یار آڳۓ

بشیر غمخوار

اشعار

میڈا یقین وی جیکوں گمان لگدا ھِ

اوندا ضمیر کرپشن دی کان لگدا ھِ

سوا حرام دے کوئی شئے جیکوں پسند کائینی

میڈے وسیب کوں او وڈا جوان لگدا ھِ

میکوں کل کڑکدی دھپ کھڑے ہوئے ہک یتیم آکھے

تیڈے حلقے دا ممبر چھوٹر ی اولاد نئیں رکھدا

روحیں دی عام شام ہے دھرتی دمان دی

مردا ہے بکھ توں مال کوئی زخم ڈے کے ونج

زباناں خشک تھی ویندن الا کہیں دا نکلدا نئیں

جیرھا مردے او پانی دا اشارہ ڈے کرائیں ویندے

غزل

کیا ہوندے وفائیں دا صلہ کائے نسے پچھدے

ڈیندا ہے سزا جَون خطا کائے نسے پچھدے

ایں سال نواں حال ہے لجپال طلب دا

آندے ہیں تیڈے شہر تیڈا کائے نسے پچھدے

کوئی بہر کنوں روز ملا قات لو آندے

گھلدی ہے کہ نئیں گھلدی ہوا کائے نسے پچھدے

ہُن کون ہے سرکار دے پیریں دا پجاری

روز آندی ہے راہ واٹ صبا  کائے نسے پچھدے

منگدے ہیںدعاء روز رُٹھے جلد منیجن

کر ڈیندے خدا دیر ولا  کائے نسے پچھدے

سر گھن کے نکلدی  ہے  محبت دی  بیماری

ایں واسطے  غمخواؔر  دوا کائے نسے  پچھدے