افسانہ

افسانہ زندگی دے ہک واقعے یا پہلو دی او کامیاب تے فنی پیش کش ہے۔ جہڑی کہاݨی دی شکل وچ پیش کیتی ویندی ہے۔ اینجھی لکھت جیندے وچ ٻہوں سارے مطلب کوں تھوڑے الفاظ وچ بیان کیتا ویندا ہے تے وݙے مطلباں کوں چھوٹے تے سمن٘جھ آ ون٘ڄݨ آلے لفظاں وچ ایں طرحاں ادا کیتا ویندا ہے کہ نہ تاں لوڑ کنوں گھٹ ہووے نہ ودھ دی بنیادی حیثیت رکھی ویندی ہے۔ تاثر دی وحدت این٘دی سبھ توں وݙی تے اہم خصوصیت ہے۔

افسانہ ادب دی نثری صنف ہے۔ لغت دے اعتبار نال افسانہ کُوڑی کہاݨی کوں آہدے ہن۔ لیکن ادبی اصطلاح وچ ایہ لوک کہاݨی دی ہک قسم ہے۔ ناول زندگی دا کُل تے افسانہ زندگی دا ہک چھوٹا جیہا حصہ پیش کریندا ہے۔ ڄݙاں جو ناول تے افسانے وچ لمبائی دا فرق وی ہے۔

داستان، ناول، ڈرامہ تے بنیادی طور تے ہک کہاݨی ہووݨ دے باوجود اصولاں تے قواعد دے اعتبار نال ہک ݙوجھے توں انجھ ہن۔ داستان وچ تخیل تے تصور دی رنگینی، ڈرامے وچ کوئی نہ کوئی کشمکش، ناول وچ زندگی دا ودھارا تے افسانے وچ موضوع کوں تھوڑا جیہا ݙَسݨ۔ ایہ ہکو جیہاں خصوصیات ہن۔

افسانہ ݙوجھیاں کہاݨیاں کنوں ایں لحاظ نال منفرد ہے جو این٘دے وچ واضح طور تے ہک شئے دی ترجمانی تے مصوری کیتی وین٘دی ہے۔ ہک کردار، ہک واقعہ، ہک ذہنی کیفیت، ہک جذبہ، ہک مقصد، مختصر ایہ جو افسانے وچ جو کجھ وی ہووے، ہکو ہووے۔ افسانے دی ایہ خوبی ہے جو ایہ آپݨے چھیکڑ وچ پڑھݨ آلے دے ذہن تے واحد تاثر قائم کریندے۔ ایں سانگے اینکوں وحدتِ تاثر اہدے ہن۔ [[ونکی:سرائیکی زبان تے ادب]]