اسم علم
عَلَم دے لُغوی علامت تے نشان دے ہن۔ لیکن گرائمر دی زبان وچ اسم عَلَم او لفظ ہے، جہڑا کہیں خاص شئے یا شخص یا جاہ یا کیفیت دا ناں ہووے، ناں ݙو قسم دے ہوندن۔
ہک جہڑا کہیں شخص یا شئے یا جاہ دا خاص ناں ہوندے، جین٘ویں احمد بخش، سندھ، ملتان۔ ݙوجھا عام ناں جہڑا کہیں عام قسم دے تمام افراد کیتے ورتیا ون٘ڄے۔ جین٘ویں آدمی، گھوڑا، کرسی، درخت، کتاب وغیرہ۔
اسم علم ، اسم معرفہ دی قسم ہے۔ اسلم عَلَم دیاں ایہ قسماں ہِن۔
١۔ خطاب: او ناں جہڑا حکومت ولوں اعزازی طور تے کہیں کوں ملے۔ جین٘ویں سر،سید احمدخاں دا خطاب ہے۔
٢۔ لقب: کہیں حصؤصیت یا کہیں وصف دی بنا تے جہڑا ناں مشہور تھی و؟ڄے، جین٘ویں شاعر مشرق ، علامہ اقبال دا، کلیم اللہ حضرت موسیٰ علیہ السلام دا تے قائداعظم محمد علی جناح دا لقب ہے،
٣ عُرف: او ناں جہڑامحبتیا نفرت دی وجہ نال یا اصلی ناں دی مختصر صورت وچ کہیں دا پئے ون٘ڄے۔ عُرف اکھیندے ہن۔ جین٘ویں ڳان٘موں۔ ڳُݙو، راݨی۔
٤۔ تخلص: شاعراں دا مختصر جیہاں ناں جہڑا اصلی نساں دی بجائے او آپݨی نظماں وچ گھن آندے ہن۔ جین٘ویں فرید، نوروز، چراغ، ناصر۔
٥۔ کُنیت: او ناں جہڑا ماء، پیو، پتر، دھی یا کہیں ٻئے سانگے نال ٻولا و؟ڄے اوں کوں کنیت آہدے ہن۔ جین٘ویں ابوطالب، ابن مریم، ام سلمہ وغیرہ
انھاں دے علاوہ مُلکاں، دریاوں، پیاڑاں، جھیلاں، تھلاں دے ناں، وستیاں، شہراں تے سڑکاں وغیرہ دے ناں، بیماریاں دے ناں تے علوم وفنون دے ناں، وی خاص اسم ہوندن۔
بعض دفعہ خاص ناں بطور صفت وی استعمال تھیندے ہن۔ جین٘ویں آپڑیں وقت دا بہاول خان ہے۔