موسم

جیکر اساں ظہور احمد دھریجہ دے بچپن کوں ݙیکھوں تے اُنہاں دی کتاب اِچ جیرھے حالات زندگی لکھیے ہوئے ہِن تاں اپݨا بچپن یاد آ ویندے، اپݨی ہیں وستی دھریجہ نگر اِچ اساں اے سارا کجھ لکھدے رہ ڳیوں، ڳالھ صرف دھریجہ نگر دی نی تساں جتھاں ونڄو ہر جاہ تے ہِکو جہی ڳالھ نظر آئوسے، موسمیں دا انسانی زندگی دے اُتے ڈھڳ اثر ہوندے، پالا لڳا کھڑا ہووے تاں بندہ سَوَّڑ اِچ لُکدا ودا ہوندے ، گرمی لڳی کھڑی ہووے تاںپکھا جھلیندا کھڑا ہوندے، تے جیکر ساوݨ چیتر وساخ آوے تاں دل خوش تے باغ بہار ہوندے۔ ظہور احمد دھریجہ اپݨے بچپن دی تے اپݨے ساوݨ دی ڳالھ کیتی اے، آپ نِکے لا ء دے واقعے دا ذکر کریندے ہوئیں لکھدن جو :

’’ساوݨ اِچ مینہ نہ وَسے ہا تاں وستی دے چھوکرے کٹھے تھی تے بارش دی دُعا منگدے ہاسے ،دُعا دا بنڑا ایں بنڑیندے ہاسے جو ہِک چھوکرے دے مُنہ تے کالوِݨ ملیندے ہاسے تے اُونکوں اڳوں کر تے ہِک ہِک دَر تے داݨے پِندے ہاسے ،فقیر یں آلی کار صدا ݙیندے ہاسے’’اللہ سئیں آں مِینہ وَسا ، نِکے ٻالیں دی اے دُعا‘‘۔عورتاں خُش تھی تیداݨے ݙیندیاں ہن ،کُجھ داݨے ہٹی تے ݙے تے گُڑ گھندے ہاسے ولا مِٹھا بھت پکا تے ساریں کوں کھویندے ہاسے ،بھت کھاتے سارے خیر خیر کریندے ہاسے ،ملہار آ ویندی ہئی ،جھُڑ بݨ ویندا ہا، کھِیوݨ کھِمݨ پے ویندی ہئی ،جھُڑ ڳاڄاں ݙیندا ہا تے زور دا مِینہ لَہندا ہا سارے دَھمدے ہاسے مِینہ کھڑے ہا تاں ول چؤکڑی لڳدی ہئی ،دریا ، حبیب اللہ بخش ݙوہڑے تے کافیاں سُنڑیندے ہن، خواجے سئیں دی کافی ’’دل دم دم دردوں ماندی اے ، سِک ݙٹھڑیں ٻاجھ نہ لہندی اے‘‘فرمائش کرتے وَلا وَلاسُݨدے ہاسے۔‘‘

حوالہ

ظہور احمد دھریجہ دی سرائیکی ادبی خدمات دا جائزہ (مقالہ نگار: شائستہ ظہور،بہاء الدین زکریا یونیورسٹی ملتان)  نگران مقالہ: ڈاکٹر محمد ممتاز خان کلیانی