عبد المطلب

عبدالمطلب بن ہاشم بن عبد مناف، حضرت محمد صلی اللہ علیہ وسلم دے ݙاݙا ہن، مکہ تے قریش دی تاریخ وچ ہک اہم ترین شخصیت ہن۔ انہیں دا اصل ناں شیبہ ہئی۔ انہیں کوں عبدالمطلب ایں واسطے آکھیا ویندا ہئی کیوں جو انہاں دی پرورش انہیں دے چاچے مطلب نے کیتی ہئی۔ انہیں دے پیو ہاشم دی وفات انہیں دی پیدائش توں کجھ مہینے پہلے تھی ڳئی ہئی۔ حضرت عبدالمطلب دینِ ابراہیمی (اسلام) تیں قائم ہن تیں کہیں وی روایت وچ انہاں دا بت پرستی کرݨ دا کوئی ذکر نئیں۔

تعارف

اسم گرامی: عامر، لقب شیبہ، عبدالمطلب، فیاض، مطعم طیر السماء (آسمانی پرندیاں کوں کھانا کھوین والا)، کنیت ابو حارث اتے ابو بطحاء۔

شیبہ ناں دی وجہ:

پیدائش دے وقت پیشانی تے کجھ وال سفید ہن ایں واسطے شیبہ (بڈھا یا ٻڈھاپے آلا) ناں پے ڳیا۔ نیک کماں وچ سبقت گھن ونڄݨ دی وجہ توں شیبہ الحمد دے لقب نال وی سُنجاتے ڳئے۔

عبدالمطلب ناں دی وجہ :

جݙاں حضرت مطلب بن عبد مناف، حضرت عبدالمطلب کوں مدینہ توں مکہ گھن آندے پئے ہن تاں رستے وچ جئیں وی مطلب توں پُچھیا کہ اے پچھوں کون ہے تاں حضرت مطلب آکھدے ہن کہ اے میݙا غلام (عبد) ہے جیڑھا میں مدینہ توں خرید کے گھن آندا پیاں۔ ایں دی وجہ اے ہئی کہ حضرت عبدالمطلب مناسب لباس وی نئیں پاتا ہویا ہئی تیں رستے وچ سورج دی گرمی نال تھکاوٹ دی وجہ توں چہرے دا رنگ وی اُڑیا ہویا ہئی۔ مکہ آ کے مطلب نے شیبہ کوں چنگا لباس پایا تیں بنو عبدمناف دے سرداراں دی مجلس وچ ٻلہا ݙتا تیں سب کوں ݙسیا کہ اے میݙا بھتریجا شیبہ بن ہاشم ہے۔ چونکہ رستے وچ حضرت مطلب نے شیبہ کوں عبد آکھیا ہئی ایں واسطے او عبدالمطلب دے ناں نال مشہور تھی ڳئے۔

بھائی تے بھیݨاں:

حضرت عبدالمطلب دے ترائے بھرا تیں پنج بھیݨیں ہن۔ انہیں وچ رقیہ بنت ہاشم انہیں دی سکی بھیݨ ہے جیڑھی بچپن وچ ہی فوت تھی ڳئی ہئی۔ انہیں دے علاوہ بھراویں وچ اسد بن ہاشم، ابو صیفی بن ہاشم (جنہاں دا ناں عمرو ہئی) تیں نضلہ بن ہاشم شامل ہن۔ انہیں دیاں بھیݨیں وچ شفاء بنت ہاشم، حیہ بنت ہاشم، ضعیفہ بنت ہاشم تیں خالدہ بنت ہاشم شامل ہن۔

پیدائش تے بچپن :

حضرت عبدالمطلب دی پیدائش مدینہ منورہ وچ تھئی۔ او ست اٹھ سال تک مدینہ منورہ وچ ہی رہے۔ ہک دفعہ بنو الحارث بن عبد مناة دا ہک شخص مدینہ آیا۔ اتھاں اوں کجھ چھوکراں کوں تیر اندازی کریندے ہوئے ݙٹھا۔ شیبہ جݙاں نشانے تے تیر مریندے ہن تاں فخر نال آکھدے ہن کہ میں ہاشم دا پتر ہاں، میں بطحاء دے رئیس دا پتر ہاں۔ اوں شخص نے مکہ ونڄ کے حضرت مطلب کوں اے ڳال ݙسی جیندے تے او فوراً مدینہ ڳئے تے شیبہ کوں واپس مکہ گھن آئے۔

مکہ آمد تے مکہ دی سرداری :

مطلب، شیبہ کوں مکہ گھن آئے تیں سب کوں ݙسیا کہ اے میݙا بھتریجا شیبہ بن ہاشم ہے۔ ایں طرح شیبہ، عبدالمطلب دے ناں نال مشہور تھی ڳئے۔ مطلب دی وفات دے بعد عبدالمطلب قریش دے سردار بݨ ڳئے۔

زمزم دی دوبارہ کھدائی :

حضرت ہاجرہ تے حضرت اسماعیل دے بعد بنو جرہم نے مکہ تے قبضہ کر گھدا ہئی تے زمزم دا کھوہ بند کر ݙتا ہئی۔ عبدالمطلب نے خواب وچ ہدایت ملݨ تے ایں کھوہ کوں ول کھٹوایا لے۔

نذر :

عبدالمطلب نے نذر منی ہئی کہ جے انہیں دے ݙاہ پتر تھیسن تاں او ہک پتر کوں کعبہ دے کول قربان کر ݙیسن۔ جݙاں انہاں دے ݙاہ پتر تھی ڳئے تاں قرعہ اندازی وچ حضرت عبداللہ دا ناں نکلیا۔ لیکن قریش دے مشورے نال سو اوٹھ قربان کیتے ڳئے۔

عبدالمطلب دی وفات

حضرت عبدالمطلب دی وفات 579ء وچ تھئی۔ انہیں دی وفات یوم الفجار توں پہلے تھئی ہئی۔ اوں ویلے انہیں دی عمر 82 سال تے ݙوجھی روایت دے مطابق 110 سال ہئی۔ ہک ٻئی روایت دے مطابق انہیں دی عمر 92 سال، ہک ٻئی روایت دے مطابق 120 سال، تے کجھ روایات دے مطابق 140 توں 144 سال تک ݙسی ویندی ہے۔ انہیں کوں حجون قبرستان وچ انہیں دے وݙے وݙیرے قصی دے پہلو وچ دفن کیتا ڳیا۔ انہیں دی وفات تے کئی ݙینہاں تک بازار بند رہے تے منڈیاں وچ کاروبار معطل رہیا۔

حضرت محمد صلی اللہ علیہ وسلم دا رووݨ :

حضرت ام ایمن بیان کریندی ہِن کہ جݙاں حضرت عبدالمطلب دا انتقال تھیا تاں حضرت محمد صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم انہیں دے پلنگ دے پچھوں کھڑے روندے رہے ہن، اوں ویلے آپ ﷺ دی عمر مبارک اٹھ سال ہئی۔