شیخ رکن الدین ابو الفتح
| شیخ رکن الدین ابو الفتح | |
|---|---|
| معلومات شخصیت | |
| پیدائش | 24 نومبر 1251ء |
| وفات | 9 مارچ 1335ء (84 سال) |
| مدفن | مقبرہ شاہ رکن عالم |
| مذہب | اسلام |
| مکتب فکر | اہل سنت حنفی سہروردی |
| والد | صدر الدین عارف |
درستی - ترمیم 
| |
سئیں دا ناں رکن الدین، لقب فضل اللہ اَتے کنیت ابو الفتح ہِے[١]۔ سئیں ہوریں شیخ صدر الدین عارف سئیں دے وݙّے پُتر اَتے خلیفہ ہَن۔ سئیں دے ݙاݙا بہاؤ الدین زکریا ملتانی ہَن۔ سئیں دی اَمّاں سیݨ دا ناں بی بی راستی والدہ شاہ رکن عالم ہِے جہڑے فرغانہ دے شاہ جمال الدین دی دِھی ہَن، اَتے بہاؤ الدین زکریاں نال غیر معمولی عقیدرت رکھین٘دی ہَن۔ حافظ قرآن مجید ہَن، تلاوت قرآن مجید نال ݙاڈھا حُب رکھین٘دی ہَن، ہر ݙیہاڑے ہِک قُرآن مجید مُکین٘دی ہَن[٢]۔
سلسلہ نسب
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]سئیں دا سلسلہ نسب ایہ ہِے:
رکن الدین عالم بن صدر الدین عارف بن بہاؤ الدین زکریا بن شیخ وجیہ الدین المقلب بہ شیخ محمد غوث بن سلطان ابا بکر بن سلطان جلال الدین بن سلطان علی قاضی بن سلطان حسین بن سلطان عبداللہ بن سلطان مطرفہ بن سلطان خذیمہ بن امیر ہازم بن امیر تاج الدین بن عبدالرحمٰن بن عبدالرحیم بن امیر مہار بن اسد بن ہاشم بن عبد مناف۔[٣]
شجرہ طریقت
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]سئیں دا سلسلہ طریقہ ایہ ہِے:
صدر الدین عارف، بہاؤ الدین زکریا ملتانی، ابو الفتوح شہاب الدین سہروردی، ضیاء الدین سہروردی، شیخ ابو عبد اللہ، شیخ اسود احمد نیوری، شیخ ممتاز علی دنیوری، خواجہ جنید بغدادی، خواجہ سری سقطی، خواجہ معروف کرخی، خواجہ داؤد طائی، خواجہ حبیبب عجمی، خواجہ حسن بصری، حضرت علی بن ابی طالب کرم اللہ وجہہ، جناب رسول اللہ ﷺ [٤]
ڄَمّݨ
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]سئیں 9 رمضان المبارک 649ھ بروز جمعۃ المبارک وِچ ڄَمّے۔ سئیں دے ڄَمّݨ دی خوشی وِچ سئیں دے ݙاݙا سئیں شیخ الاسلام بہاؤ الدین زکریا نے ملتان دے غریبیں اَتے مسکینیں دے جھولیاں ڳہݨیاں تے جواہراں نال بھر ݙِتّے۔ عقیقے دے موقع تے سئیں دے سِر دے وال لہائے ڳئے جہڑے ہالی تئیں تبرکاں محفوظ ہِن۔ اِین٘دے نال اندازہ تِھین٘دا ہِے جو سئیں دا ڄَمّݨ غوثیہ ٹَٻَّر کِیتے کتنی وَدھ اہمیت دی حامل ہَئی۔
وصال مبارک
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]حضرت محبوب اِلٰہی دے جھوک لݙا ون٘ڄݨ توں بعد سئیں شیخ رکن الدین وی 16 رجب 735ھ جمعرات دے ݙِین٘ہ نماز مغرب کنوں بعد اوابین پڑھدے ہوئے سجدے دی حالت وِچ جھوک لݙا ڳئے۔ [٥]