سرائیکی افسانہ: جیوݨ، بندہ تے وَݨ
گمراہ تھیوݨ جتنا آسان ہے زندگی وِچ اِتھوں زیادہ آسان ٻئی ڳالھ کائںی۔
گمراہ تاں بندہ محض ایں ڳالھ تے وی تھی ویندے جو او اپݨی ہک چنگی عادے تے سوچݨ چھوڑ ݙیوے یا اَڄ دی ہک سچی ڳالھ کوں ہمیشہ سچ سمجھدا رہوے۔ کہیں ڳالھ دا محض چنگا لڳݨ اِی سچائی کائنی۔ یا کہیں ڳالھ تے اِت ڳالھوں نہ سوچݨ جو آخر سارے لوک جو آہدِن اے ٹھیک ہے تاں ٹحیک ہوسی۔ غفلت کہیں کم دے نہ کرݨ دا مسٔلہ نئیں بلکہ سوچݨ دا مسٔلہ ہے۔ سب توں پاپی گمراہی اپݨے کیتے زندگی اِچ اسانی پیدا کرݨ ہے۔ زنگی اِچ جتنی آسانی اساں پیدا کریندے ہئیں،اپݨی ذات دا کوئی حصہ ویچ کے یا ڳاہݨے رکھ کے کریندے ہئیں اوہُݨ ساݙی مرضی ہے جو اپݨی ذات دا کتنا حصلہ اساں وچیندے ہیں تے کتنا اپݨے کیتے پجیندے ہیں۔ گُ٘ڑ وی کھاؤں تے مکھیں کنوں وی بچوں،ݙوہائیں کم کٹحھے نہیں تھی سڳدے۔ اساں زندگی اِچ سب توں زیادہ اوکھے اوں ویلھے تھیندے ہئیں جیڑھلے اپݨی کہیں چھوٹی کنوں چھوٹی خواہش کوں قابو نہیں کر کر سڳدے۔ غفلت لتے گمراہی دی ہک ٻہی شکل اے وی ہے جو اساں لوکیں کوں خوش رکھݨ کیتے اپݨی افتاد طبع دے خلاف محض لوکیں کوں خوش کریندے رہندے ہئیں خواہ ایندے پِچھوں ساݙا کینجھا نیک جذبہ کیوں نہ ہووے۔ اخیر تے صرف لوکیں کوں خوش رکھݨ اِی باقی رہ ویندے او جذبہ کتھاہیں ٻہوں پِچھوں تے رہ ویندے تے ساکوں اے ہوش وی نہیں رہندا جو اساں اپݨی ذات کتنا کجھ حصہ ݙے ٻیٹھے ہیں۔ گمراہی دی ہک شکل مرݨ دے بعد زندہ ہݨ دی خواہش ہے۔ بھئی! مرݨ دے بعد زندہ ہݨ تہاݙا مسٔلہ کتھوں تھی ڳئے اے تاں زندہ لوکیں دا مسٔلہ ہے۔ زندگی پُل دے ہیٹھوں گزردے ہوئے پاݨی دی کار ہے۔ جیڑھا گزر ڳئے، گزر ڳئے اوندے اُتے پچھتاوݨ گمراہی تے جیڑھا حالی گزرݨے اوندے تعلق فکر مند تھیوݨ بےوقوفی،اوتاں پل دے ہیٹھ آکے پتہ لڳسی جو پاݨی کتنا تِکھا وہندا پئے،زندگی گزرݨ دا خوبصورت طریقہ فلاسفر دا نہیں،بچے دا ہے تے اونکوں وی خوبصورت طریقۂ درخت دا لکھ لُٹواکے بے پروہ،کیوں جو درخت وی زندگی دے بارے بندیں وانگوں سوچیندے تاں شاید بندیں توں وی زیادہ ݙُکھی ہوندے۔