حضرت شاہ حسینؒ
حضرت شاہ حسینؒ سرائیکی زبان دے قدیم شاعر ہن۔ بابر بادشاہ دی ہندوستان آمد دے ٻارہاں تیرھاں سال بعد 1539ء اچ لاہور اچ پیدا تھئے۔ابے سئیں دا ناں شیخ عثمان ہا ۔ ابتدائی تعلیم ٹکسالی دروازے دی مسجد اچ مولوی ابو بکر توں حاصل کیتی ۔ اتھاں شیخ بہلول دریائی توں فیض کیتا تے ٻارھاں سال دی عمر اچ قرآن حفظ کر گھٖدا۔ ݙینھ کوں روزہ رکھدے تے رات کوں تلاوت قرآن اچ گزریندے ہن۔ باقاعدگی نال داتا گنج بخش ؒ دے مزار تے حاضری ݙیندے ہن۔ 36سال دی عمراچ لاہور دے ممتاز عالم دین شیخ سعد توں تفسیر مدارک پڑھی۔ ایں دورا ن انہاں تے مجذوبیت دی کیفیت طاری تھی ڳئی تے ول کجھ ہوش نہ ریہا۔ آکھیا ویندا ہے جو انہاں دی مجذوبیت دا سبب ہک برہمن زادہ مادھو لال ہا ،جئیں نال آپ کوں ایں طرح پیار ہا ول آپ سماج دی پرواہ نہ کریندے ہن تے ول ’’مادھو لال‘‘ آپ دے ناں دا جز بݨ ڳیا۔ حالانکہ آپ دا اصل ناں شاہ حسین ہا۔ انہاں دے کلام اچ کافیاں ملدیاں ہن۔ اپݨے کلام اچ حافظ قرآن ہووݨ دی بناء تے ٻہوں سارے الفاظ علامت دے طور تے استعمال کیتے ہن۔ انہاں دی کافیاں اچ بے شمار قرآنی آیات موجود ہن ۔ مزار شالا مار باغ دے نیڑے باغبان پورہ لاہور اچ مرجع خلائق ہے۔ ہر سال مارچ اچ میلہ چراغاں دے ناں نال ہک ٻہوں وݙا میلہ لڳدے۔
حوالہ
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]کتاب: میݙی دھرتی، میݙے لوک ، مصنف: ظہور احمد دھریجہ ، ناشر: جھوک پبلشرز ، ملتان 2018ء